بیمارستان بوعلی زاهدان

جنوب شرق کشور ایران از نظر بیماری مالاریا پر خطر محسوب می‌شود شامل استان‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان و کرمان

مالاریا (به انگلیسی: Malaria) یک بیماری انگلی است. دسته‌ای از انگل‌های تک‌یاخته به نام پلاسمودیوم به وسیله نیش پشهٔ آنوفل ماده عامل انتقال بیماری به انسان هستند. نخست، تصور می‌شد که عامل مالاریا پشهٔ آنوفل است؛ اما پشهٔ آنوفل تنها ناقل است و عامل را منتقل می‌کند.

این بیماری به صورت عفونت حاد در بیشتر موارد وخیم و گاهی طولانی و با ویژگی‌های تب متناوب و لرز، کم‌خونی و بزرگی طحال و گاه با ویژگی‌های ساده یا کشندهٔ دیگر خودنمایی می‌کند. اهمیت این بیماری به خاطر شیوع زیاد و مرگ‌ومیر قابل توجه‌است. انگل مالاریا توسط یک خانواده از پشه به نام آنوفل به انسان منتقل می‌شود که این خانواده شامل چندین گونه است.

واژهٔ مالاریا یک واژهٔ ایتالیایی و به معنای هوای بد (Mal-Aria) است و منظور از آن تعریف بیماری با ویژگی‌های تب متناوب است که ایتالیایی‌ها در گذشته وجود آن را ناشی از هوای بد و مناطق باتلاقی می‌دانستند. همواره با گرم شدن زمین، شیوع این بیماری افزایش می‌یابد.

در این بین نوع فالسی پاروم در موارد شدید می‌تواند علائمی مانند: هایپوگلایسمی، اسیدوز، اختلالات کبدی، اختلالات کلیوی، ادم ریوی غیر قلبی، کم‌خونی و ترومبوسایتوپنی و در موارد شدید انسفالوپاتی و کما را باعث شود 

علائم

علائم مالاریا به مدت ۶ تا ۱۰ ساعت دوام دارند و به‌طور دوره‌ای معمولاً هر دو روز یکبار بروز می‌کنند.

بیماری خفیف علائم زیر را خواهد داشت:

احساس سرما، لرز، تب، سر درد، استفراغ، تشنج در کودکان، تعریق و خستگی.

نوع شدید مالاریا که قابل درمان نیست علائم زیر را دارد:

تب و لرز

اختلال هوشیاری

تمایل به قرار گرفتن در حالت سجده

تشنج‌های متعدد

تنفس عمیق ناشی از تنگی نفس

خونریزی غیرطبیعی و نشانه‌های کم‌خونی

زردی بالینی و نشانه‌هایی از اختلال عملکرد اندام‌های اصلی بدن 

ر حال حاضر برنامه کنترل مالاریا در مناطق آلوده کشور با توجه به سه اصل عمده بنیان گذاشته شده‌است:

1. استفاده هرچه کمتر از مواد حشره‌کش.
2. استفاده کنترل شده از دارو جهت درمان بیماران.
3. حداکثر تلاش برای بیماریابی و درمان موارد آلوده.     منبع / https://fa.wikipedia.org/wiki/